Georges Bizet |
Georges Bizet, urodził się 25 października
1838 roku w Paryżu we Francji. Pochodził on z
rodziny o muzycznych korzeniach. Jego matka była
pianistką, ojciec kompozytorem i nauczycielem śpiewu.
Od początku życia rodzice byli dla muzyka wzorem do
naśladowania oraz stali się jego pierwszymi
nauczycielami. Pierwsze lekcje brał w wieku 4 lat.
Pierwsze dzieło kompozytorskie mężczyzny, „Symfonia C-dur”
powstało w 1855 roku, a dwa lata później otrzymał
nagrodę z rąk Jakuba Offenbacha za jednoaktową
operetkę „Le Docteur Miracle”. Po przyznaniu
prestiżowej nagrody Grand Prix de Rome wyjechał do Włoch. W Rzymie
kompozytor zaczął tworzyć dzieła, takie jak utwór
religijny „Te Deum”, operę buffa „Don Procopoio”
oraz odę „Vasco da Gama”. W 1867 roku napisał kompozycję
operową „Piękne dziewczę z Perth”. Najsłynniejsze
dzieło kompozytora powstało w 1873 roku, była to
inspirowana folklorem hiszpańskim opera “Carmen”.
Dwa lata po premierze kompozytor zmarł z powodu
ataku serca.
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Bedřich Smetana |
Bedřich Smetana to jeden z najwybitniejszych kompozytorów pochodzących z Czech. Mężczyzna urodził się na terenie Cesarstwa Austrii 2 marca 1824 roku. Jego twórczość jest kojarzona ze specyficzną muzyką wywodzącą się z Czech. W dzieciństwie Bedřich Smetana uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Dopiero w wieku 16 lat rodzice zdecydowali, że młody chłopak pojedzie do Czech i tam podejmie pierwsze studia muzyczne. W Pradze Bedřich udzielał lekcji jako nauczyciel muzyki, a następnie otworzył własną
szkołę muzyczną. W 1874 roku stracił słuch w wyniku zapalenia kości, jednak wciąż komponował. Do najsłynniejszych dzieł kompozytora powstałych w czasie, gdy nie słyszał, należą: cykl „Moja Ojczyzna” (1872-79), kwartety smyczkowe „Z mojego życia” (1876) oraz inne utwory skomponowane na
fortepian, polki, a także tańce czeskie. Inne znane melodie to „Dwie wdowy”, „Libusza” czy „Czarcia ściana”. W 1883 roku kompozytor trafił do szpitala z problemami psychicznymi, a rok później zmarł w Pradze.
Karol Szymanowski przyszedł na świat w niewielkiej wsi Tymoszówka na Ukrainie, 3 października 1882 roku. W wieku 7 lat pod kierunkiem ojca rozpoczął naukę gry na fortepianie. Dopiero w późniejszych latach życia został zapisany do szkoły muzycznej w Elizawetgradzie. Wówczas jego nauczyciel Gustaw Neuhaus odkrył jego zdolności kompozytorskie. W latach 1901 – 1905 kompozytor studiował w Warszawie. Wybrał profile: harmonia u Marka Zawirskiego oraz kontrapunkt i kompozycja u prof. Zygmunta Noskowskiego. Jego pierwsze symfonie to m.in. “Sonata fortepianowa nr 1 c-moll op. 8”, “Wariacje b-moll op. 3”, “Fantazja op. 14” czy “Uwertura koncertowa E-dur op. 12”. W czasie tworzenia pierwszych symfonii mężczyzna zapoznał się także ze Stefanem Żeromskim, Grzegorzem Fitelbergiem, Arturem Rubinsteinem oraz Witkacym. W 1912 roku Karol Szymanowski przeprowadził się do Wiednia. Po odbyciu wielu podróży do Francji zainteresował się muzyką Claude’a Debussy`ego. Dzięki temu powstały pierwsze utwory takie jak “Dwanaście etiud op. 33 na fortepian”, “Kwartet smyczkowy nr 1 op. 37”, “Nokturn
i Tarantela op. 28” oraz “Koncert skrzypcowy nr 1 op. 35”.
|
---|